Over mij

Ik ben Annette van Zuijlekom de Zeeuw (1971), geboren en opgegroeid in Zuid-Holland. Op mijn negenentwintigste ben ik samen met mijn man, dochter en ongeboren zoon verhuisd naar een klein dorpje in Drenthe.

Mijn verhaal

Mijn verhaal

Al mijn wensen kwamen uit en de toekomst lachte me toe, ik was een gelukkig mens en toch had ik een verdriet in mij, een gevoel van heimwee. Dit gevoel beperkte me niet vaak in mijn leven, het was dan ook vooral nieuwsgierigheid wat mij de wilskracht gaf om het gevoel te begrijpen. Ik vroeg me af hoe ik eraan kwam en belangrijker nog, hoe ik er af kon komen. En wat miste ik eigenlijk?

Als klein meisje raakte ik 's nachts regelmatig in paniek omdat ik me niet meer kon herinneren wat er voor de geboorte en na de dood was. Het gaf me een bedreigend leeg gevoel. Ik wilde deze leegte en angst gevoelens natuurlijk niet voelen en beschermde mezelf door weg te gaan bij dit gevoel. Ik zocht troost bij mijn moeder. En in de opvolgende jaren kon ik weg komen bij dit gevoel door afleiding te zoeken, leuke dingen te doen, mezelf te bescherming en door de ander en het leven te veroordelen als het niet ging zoals ik dat wilde. Genieten van momenten, maar ook mezelf als onschuldig, niet verantwoordelijk en machteloos zien, het hielp allemaal prima voor de korte termijn. Er veranderde weinig in mijn gevoel, maar ik leerde wel steeds meer manieren om weg te komen bij het bedreigende lege verdrietige gevoel.

Als volwassen vrouw (27) koos ik ervoor om dit gevoel wel te willen voelen, met het doel om achter de oorzaak te kunnen komen. Ik ben heel veel gaan lezen, een aantal cursussen gevolgd (Reiki 1&2, Alchemie), meditatie, Emotieve therapie en ik heb een jaar de opleiding gevolgd van Emotief-therapeut. Ik heb heel veel geleerd en ervaren, maar het gevoel van heimwee, het verdriet diep binnen in mij, was er na jaren nog steeds. Ik koos er uiteindelijk voor om mijn eigen weg te gaan, om de waarheid over het leven in mezelf te zoeken, zoals ik van vele mensen geleerd had. Op dat moment, na vele jaren van aandacht geven aan mijn gevoel, gedachten en daden, na jaren van openstaan voor de waarheid van een ander zonder het aan te nemen als mijn waarheid, zag ik opeens zelf een ordening in het leven. Ik stond er als het ware midden in, ik zag verbindingen.

Ik schreef 9 jaar lang alles op wat ik begreep en ontwikkelde mij verder door de antwoorden die ik van mijzelf kreeg op levensvragen. Ik hoefde me alleen iets af te vragen en het antwoord kwam vanzelf. Het verdrietige gevoel, de heimwee verdween omdat ik begreep wie, waar en waarom ik was. Dankzij de kennis over mijzelf, de liefde en het leven kreeg ik steeds meer ruimte in me. Het levensproces kwam steeds overzichtelijker voor me te staan. Met de gecreëerde ruimte in mijzelf kon ik vanaf dat moment het levensproces ook van een afstandje bekijken. Wat ik vroeger miste was voldoende zelfliefde omdat ik niet begreep wie, waar en waarom ik was. Wat ik nodig had was kennis over mezelf, de liefde en het leven. Wat ik wel had, dankzij mijn hoog-gevoeligheid, eigenwijsheid en nieuwsgierigheid, was de wilskracht om die kennis te vergaren. Na jaren te hebben gewerkt aan een non-fictie boek, ben ik op een dag spontaan begonnen aan een fictie verhaal, waarin ik mijn ordening die ik in het leven zie, heb verwerkt. Binnen twee jaar schreef ik de trilogie: De Legende van Bilaneiland.

Met mijn boeken wil ik mensen inspireren en vermaken. Een ander een goed en blij gevoel geven door even in een andere wereld te zijn, door de wereld door andere ogen te bekijken.

Liefs Annette

Demo