ISBN: 978-90-830568-1-4 | paperback, 420 blz | 20 mei 2021 | €20,00
ISBN: 978-90-830568-2-1 | E-book, 420 blz | 20 mei 2021 | €9,95
Paperback bestellen online | Ebook bestellen online
Is Nadine naïef omdat ze zich laat verleiden door de belofte die ze in Aidens ogen denkt te zien?
Of is ze moedig omdat ze vrijwillig een nieuwe wereld in durft te stappen?
Eenmaal binnen.....
ISBN: 978-90-830568-1-4 | paperback, 420 blz | 20 mei 2021 | €20,00
-1-
‘Nadine, wacht even!’ roept René. Nadine laat de zware deur die ze net met moeite opengetrokken had, dichtvallen. Ze gaat altijd via het trappenhuis naar buiten, want het is de kortste route naar het fietsenhok. ‘Hoi, René,’ zegt ze vrolijk. Met grote passen komt hij op haar af. Hij heeft haast, dat komt niet vaak voor, denkt ze. René werkt pas een paar weken op de postkamer, maar het lijkt alsof ze hem al jaren kent. Het is een leuke jongen met een vlotte babbel. In het begin vond ze hem wat opdringerig, omdat hij vaak onnodig lang en zeer aanwezig bij haar op de administratie bleef hangen. Intussen weet ze dat hij gewoon een gezellige kletskous is. ‘Wil jij deze envelop aan Marc geven?’ vraagt René. ‘Het is nogal dringend.’
‘Ik was niet van plan om naar Marc te gaan, want hij heeft zo een vergadering. Ik ben vandaag laat omdat ik iets wilde afmaken, niet omdat ik op Marc wachtte.’
‘O, oké,’ zegt René. Ze merkt dat hij twijfelt. ‘Maar ik moet weg en Marc moet deze brief vanavond nog hebben. Dus ik dacht: die kan ik mooi aan jou meegeven.’ Nadine hoort haar maag knorren. Ze had allang bij Ilse in het eetcafé willen zijn. Daar eet ze vaak als Marc moet overwerken, en ze drinkt er regelmatig een drankje. Het eetcafé ligt op kruipafstand van het huis dat ze vorig jaar met Marc heeft gekocht. Dat weet ze, want ze heeft de afstand daadwerkelijk een keer kruipend afgelegd, samen met haar vriendinnen Jess en Tatum.
‘Geef maar, ik ga eerst nog wel even bij mijn vriendje langs,’ zegt Nadine. Ze steekt haar hand uit. René geeft haar de envelop met Marcs naam erop.
‘Dank je, je bent een schat. Breng je hem nu gelijk?’ vraagt hij, terwijl hij de deur van het trappenhuis met twee vingers opentrekt alsof er geen zware deurdranger op zit. Hij is al halverwege de trap voor Nadine de kans heeft om te roepen:
‘Ja, dat zal ik doen!’
Ze loopt terug langs haar afdeling in de richting van de grote hal. Bij de lift houdt ze de envelop even tegen het licht, maar ze ziet geen tekst door de envelop heen. Wat kan er zo belangrijk zijn aan deze brief dat Marc hem vanavond nog moet hebben? vraagt ze zich nieuwsgierig af. In de lift drukt ze op het knopje van de vijfde verdieping. Marc heeft zich een positie weten te veroveren in het managementteam van het handelsbedrijf waar ze beiden werken en waar ze elkaar ook hebben leren kennen. Nadine werkt nog op dezelfde plek als waar ze begon, maar Marc heeft sinds een paar maanden een eigen kantoor met een prachtig uitzicht over de binnenstad van Amsterdam. Zou hij al in vergadering zijn? vraagt ze zich af terwijl de lift naar boven zoeft. Ze besluit de brief op zijn bureau achter te laten als dat zo is, dan ziet hij hem wel liggen als hij zijn tas vanavond uit zijn kantoor pakt. De bruinleren tas met zijn initialen erop was een cadeautje van Nadine toen Marc promotie had gemaakt. ‘s Ochtends stopt ze er geregeld een lief briefje in of wat lekkers voor bij de koffie. De liftdeur schuift open en ze loopt rechts de gang in. De vergaderruimte is nog leeg en donker. Ze glimlacht en gaat sneller lopen, omdat ze ernaar uitkijkt om Marc te verrassen met een kort bezoekje. Haar hakken tikken op de parketvloer. Het laatste stukje huppelt ze bijna naar de deur, die op een kier staat. Marc staat met de handen in de zakken van zijn pantalon naar buiten te kijken. Zijn donkerblauwe colbertje hangt over de bureaustoel. Even staat ze stil om trots naar haar vriend te kunnen kijken, zoals hij daar in zijn eigen kantoor van het uitzicht staat te genieten. Marc hoort haar binnenkomen en draait zich langzaam om. ‘Daar ben je, waar waren we ge... Nadine?’ Het lijkt of haar benen onder haar worden weggeslagen. Ze grijpt zich nog net op tijd vast aan de deurpost. Marcs overhemd staat halfopen en de geschokte uitdrukking op zijn gezicht verraadt dat zij niet degene was die hij verwachtte. Nadine moet even slikken voor ze iets kan zeggen.
‘Waar we gebleven waren, wil je weten?’ vraagt ze bits. Marc loopt naar haar toe en geeft haar een kus op haar mond. Ze zet een stap achteruit. ‘We waren nog niet begonnen.’
‘Drie jaar geleden zijn we begonnen, lieverd,’ zegt hij, alsof er niets aan de hand is. Nadine kookt van woede.
‘Wie verwachtte je? En lieg niet tegen me, het was heel duidelijk dat ik het niet was.’ Hij lacht.
‘Ik heb je met een smoes hierheen gelokt. Jij moest die brief toch afgeven?’ Nadine was de brief in haar hand alweer vergeten. Ze bekijkt Marc van top tot teen en laat haar hersens kraken, want ze weet dat hij snel kan schakelen in onverwachte situaties. Toen hij haar een kus gaf, heeft hij zijn naam op de brief kunnen lezen en daarmee denkt hij een uitweg gevonden te hebben, vermoedt ze. Maar ze heeft zich zijn verraste reactie echt niet verbeeld. Marc steekt zijn hand uit en Nadine geeft hem de brief, die hij achteloos op zijn bureau gooit. Ze scant de ruimte. Zijn leren tas staat op de grond en zijn mobiel ligt op een hoek van het bureau. Ze loopt erheen, pakt de mobiel op en laat hem in haar jaszak glijden. ‘Nadine, wat is er nou?’ vraagt Marc met luide stem. Ja, ja, nog harder, denkt ze. Hij wil natuurlijk dat de vrouw met wie hij heeft afgesproken hem hoort, om te voorkomen dat ze binnenkomt. Ze loopt terug naar de deur en sluit hem.
‘Oké, als jij niet wil vertellen wie ze is, dan wacht ik hier op haar.’
‘Doe niet zo idioot, je ziet dingen die er niet zijn.’
‘Kom op! Je overhemd staat halfopen en je vraagt waar we gebleven waren op het moment dat je het geklik van hakken hoort op de gang.’
‘Dat heb ik niet gezegd.’
‘Dat wilde je zeggen, maar je schrok te erg toen ik binnenkwam, waardoor je je zin niet kon afmaken.’ Marc schudt zijn hoofd.
‘Ik heb dit zo opgezet, Nadine. Ik wilde je verrassen en samen met jou afmaken waar we vanmorgen aan begonnen waren.’ Shit, denkt ze. Die ochtend was ze bij hem onder de douche gestapt met de bedoeling om hem te verleiden, maar hij wees haar af. Hij had een afspraak, zei hij, en hij stapte direct de douchecabine uit. Ze weet niet meer wat ze moet denken en gaat in een kleine fauteuil in de hoek van het kantoor zitten, met haar handen voor haar neus en mond. Marc komt op zijn hurken voor haar zitten. ‘Ik had vanmorgen geen tijd en wilde het nu goedmaken met een spannende vrijpartij op mijn bureau. Ik had mijn overhemd vast losgeknoopt. Ik dacht dat jij je het nog wel zou herinneren, lieverd.’ Nadine kijkt hem vol spijt aan.
‘Sorry, schat. Alles, echt alles wees erop dat je vreemdging.’ Hij schudt zijn hoofd.
‘Soms ben je niet zo snel van begrip, hè, schat? Maar ik hou van je. Ik zou je toch nooit bedonderen.’ Hij kust haar liefdevol op en rond haar lippen en leunt dan naar achteren.
‘Het spijt me,’ zegt ze, terwijl ze met haar hand even door zijn donkere krullen woelt. Wanneer ze zijn mond weer dichterbij ziet komen, staat ze op en loopt naar het raam. Ze probeert snel nog even het een en ander op een rijtje zetten, want het voelt nog niet helemaal oké. ‘Hoe heb jij iemand zover gekregen om mij die brief te laten bezorgen?’ Nadine noemt expres René’s naam niet. ‘En hoe wist je dat ik nog zo laat aan het werk was?’
‘Dat is niet zo moeilijk. Ik heb zo mijn mensen die je vandaag in de gaten hielden, en die gast van de postkamer doet graag iets voor mij.’
‘Die gast?’
‘Ja, ik kan even niet op zijn naam komen.’
‘René bedoel je?’
‘Ja, dat drukke mannetje, heet hij René?’ Nadine haalt opgelucht adem. Dan spreekt hij toch de waarheid. Ligt het dan echt aan haar? Is ze zo bezitterig dat ze daardoor niet meer aanvoelt wat er echt aan de hand is? Ze is daar anders altijd verdomd goed in geweest. Ze moet er niet aan denken dat hij een ander heeft, ze zijn zo gelukkig samen. Marc staat nog bij de deur, hij trekt zijn hemd uit zijn broek en maakt ook de onderste knoopjes los. Zijn gespierde borstkas en de donkere streep die vanaf zijn broekband naar zijn navel loopt, maken dat Nadines zorgen naar de achtergrond verdwijnen. ‘Maak het maar goed met me,’ zegt hij. ‘Ik weet wel iets waardoor ik jouw valse beschuldigingen snel weer zal vergeten.’ Ze lacht om haar eerdere onnozele gedrag en trekt haar jas uit. Marc kijkt haar goedkeurend aan. Ze wil op hem af rennen, maar ze knoopt eerst haar blouse open. Haar tweede knoopje werkt niet mee, ze glimlacht even naar hem en trekt dan zo hard dat het knoopje door de lucht vliegt. Hij lacht. Maar die lach is weer snel verdwenen als de deur opengaat. Nadine verstijft.
‘Daar ben ik weer, sorry dat het zo lang...’ zegt de blonde vrouw in de deuropening.
Wat zeggen de lezers?
In de boekenkast: Het boek leest prettig en gemakkelijk. De stijl is, ondanks de spirituele lessen, niet hoogdravend maar toegankelijk. Ook blijft het verhaal boeien, op het eind komen er zelfs spannende ogenblikken in voor, die ervoor zorgen dat je geboeid blijft lezen. Een teken van liefde is een roman vol passie, met een vleugje feelgood en veel spiritualiteit. Voor de liefhebbers van dit genre is dit boek een echte aanrader. Fictie met spirituele lessen die zo vanzelfsprekend erin verweven zijn, dat het boek genieten blijft van het begin tot het eind. Lees hieronder de volledige recensie - door Hannie van Grol: Alles draait om de ware liefde
“Van Zuijlekom hanteert overigens sowieso opnieuw de haar zo eigen vlotte, warme schrijfstijl die uitstekend past bij de verhalen die zij vertelt. Haar personages zijn aansprekend en weet ze uitstekend te karakteriseren. Ook haar dialogen zijn van een vanzelfsprekendheid die de lezer het gevoel geeft getuige te zijn van de gesprekken.
Dat klinkt allemaal wellicht heel luchtig, maar de boeken uit deze reeks zijn zeker geen niemendalletjes. Van Zuijlekom legt heel wat diepgang in haar boeken, terwijl het toch plezierig blijft lezen en dat is knap. Dikwijls is het óf het een óf het ander. Diepgang of luchtigheid. Deze auteur weet die twee op intelligente wijze te combineren waardoor haar boeken door een ruim lezerspubliek omarmt worden.”
Klik op de icoontjes om te wisselen tussen de recensies!
